Adderwortel (Persicaria bistorta L. Samp)
Relevante planteninfo
Bloeit van mei tot juli, is een meerjarige plant, en wordt ongeveer 80 cm groot. De bloemen (die in een cilinder-vorm groeien) zijn roze tot rood. De stengel is onvertakt, de onderste bladeren lang gesteeld (die bladeren kunnen tot 20 cm lang worden). De vruchten zijn driekantig en worden tot 0.5cm groot.
Voorkomen: Komt vooral voor op natte, humusrijke grond (langs slootkanten bijvoorbeeld). Hoewel deze “groep” teruggevonden is in de Ardennen, blijkt die daar normaalgezien vrij zeldzaam te zijn).
Behoort tot de Duizendknoopfamilie (Polygonaceae)
Inhoudsstoffen: voornamelijk looistoffen, hydroliseerbare en gecondenseerde tannines, zetmeel, sporen van anthraquinonderivaten, eiwitten.
Eetbaarheid
Eigenlijk kan elk deel van de plant genuttigd worden. De bladeren van april tot augustus kan je gebruiken in salades, of groentepuree. Zaden hebben een nootachtige smaak en kunnen rauw of gedroogd gegeten worden. De wortel kan je opleggen en gedroogd als bindmiddel gebruiken.
Volksgeneeskunde
Adderwortel werd vooral gezien als een versterkend kruid voor de geslachtszones. Het afkooksel van de wortel (= decoct) werd gedronken om alles binnen te houden: tegen miskraam, onvrijwillig plassen, bij bloedingen en diarree. Gorgelen en spoelen bij keelpijn, loszittende tanden en mondzweren.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
Door zijn zeer adstringerende werking (het hoog gehalte aan tannines) - en een mild anti-inflammatoire werking, goed bij aften, faryngitis (= keelontsteking, als gorgelmiddel). Te gebruiken bij diarree, maagwandontsteking en aambeien.
Werking is te vergelijken met die van Tormentil (o.a.)
Contra-indicaties: geen bij aangeraden hoeveelheden.
Bijkomende info/weetjes
Waar komt de naam van de plant vandaan? (signatuurleer) Door de vorm van de wortel werd hij gebruikt tegen slangenbeten en ander gif. (een van de sterktst adstringerende planten die er toen bekend waren).
